Riesling to kapryśna, późno dojrzewająca odmiana winorośli, która produkuje doskonałe wina, zwłaszcza w chłodniejszych regionach. Głównym obszarem uprawy Rieslinga są Niemcy i Alzacja.

Uprawia się ją również w Austrii, Rosji, a także, w niewielkich ilościach, w Australii i Kalifornii. Obecnie trudno jest ustalić, czy ta odmiana winorośli pochodzi z Renu, Mozeli, czy Palatynatu.

Wiadomo, że Riesling był rozpowszechniony nad Renem w XV w., a nad Mozelą w XVI w. Możliwe, że ta odmiana winorośli została zasadzona nad brzegami Renu na polecenie króla Niemiec Ludwika w 800 r. n.e.

Inne spekulacje sugerują, że wyewoluował on z dzikiego europejskiego winogrona Vitis vinifera silvestris. W każdym razie jest to wymagający szczep (bardziej poprawnie nazywany Białym Rieslingiem), który, przynajmniej w Niemczech, Alzacji i Austrii, robi świetne wina tylko wtedy, gdy jest uprawiany na dobrze oświetlonych, stromych zboczach. Nawet przy późnych zbiorach kwasowość Rieslinga jest wciąż obecna. Jego wina mają dobrą kwasowość i długowieczność. Skórka jagód jest stosunkowo gruba, dzięki czemu Riesling jest odporny na gnicie, co jest warunkiem koniecznym do produkcji szlachetnie słodkich, wyselekcjonowanych win jagodowych.

W porównaniu z innymi odmianami winorośli, nawet przy wyższych niż oczekiwano plonach, jakość wina pozostaje prawie bez zmian. Niemniej jednak, wynikiem masowej uprawy tej odmiany było pojawienie się win zwykłych w dużych ilościach, zwłaszcza w Niemczech. Riesling może być składnikiem wina Liebfrauenmilch. W Ameryce odmiana ta nazywana jest Johannisberger Riesling, White Riesling lub Rhine Riesling.